Superster Simone Biles neemt de turnfans mee in haar emoties en is nog lang niet klaar in Parijs (2024)

Ruim een uur voordat de finale van het turnonderdeel sprong begint, druppelt het eerste publiek de Bercy Arena binnen. Opvallend veel fans zijn gekleed in de Amerikaanse vlag. Deze zaterdagmiddag komt de olympische legende Simone Biles opnieuw in actie, nadat ze afgelopen week al voor de Verenigde Staten goud heeft gewonnen bij de landenwedstrijd en de individuele meerkamp. Als Biles wordt voorgesteld aan het publiek gaat het Amerikaanse volume op tien. Borden met ‘Simone Shine’ gaan omhoog, ook zijn er borden waarop haar hoofd staat afgebeeld. Na haar twee sprongen zijn overal staande ovaties en gaat ook haar coach uit zijn dak.

De Amerikaanse turnster Simone Biles is, hoewel er maandag nog twee individuele onderdelen voor haar te winnen zijn (ze staat in de finale op vloer en balk, alleen op brug is ze er niet bij), nu al de grote ster van deze Spelen.

Biles is in feite de popster van het turnen. Ze kan rekenen op bewondering van bijvoorbeeld Lady Gaga, die bij het team in Parijs op de tribune zat en op Instagram een filmpje postte terwijl Biles haar sprong deed. Het enthousiasme van popster Gaga was duidelijk hoorbaar en kreeg het bijschrift: ‘She nailed it what an honour to be so close’. Ook zangeres Ariana Grande, filmster Tom Cruise en rapper Snoop Dogg waren die avond gekomen om Biles in actie te zien.

Supersterren heb je wel vaker in de sport, maar met Biles is iets bijzonders aan de hand. Dat heeft twee redenen: ze is niet alleen een supertalent dat deze Spelen ontspannen en innemend oogt tijdens de wedstrijden, ze heeft ook een verhaal waarmee ze taboes in de sportwereld doorbrak en dat maar weinig mensen onberoerd laat.

Biles (27) werd samen met haar jongere zusje Adria opgenomen bij haar grootvader en zijn tweede vrouw in Texas, omdat haar biologische moeder door een verslaving niet meer voor haar kon zorgen – de twee oudste kinderen gingen naar een tante in Houston. In de Netflixserie Simone Biles Rising vertelt Nellie Biles over het moment dat ze door Simone ‘mom’ werd genoemd en voor de kijker wordt al snel duidelijk hoe bijzonder de band tussen de vrouwen is. Wanneer Simone Biles haar op een dag belt vanuit de auto op weg naar een trainingskamp, kan ze alleen maar huilen. Ze hoeft niets uit te leggen, Nellie Biles weet genoeg.

Simone Biles was een van de ruim 125 slachtoffers van seksueel misbruik door de teamarts van de Amerikaanse nationale selectie, Larry Nassar. In de documentaireserie gaat Simone Biles ook in op het ongezonde klimaat in de turnwereld waardoor dit misbruik mogelijk was. Na de veroordeling van Nasser trad in 2018 het bestuur van de Amerikaanse turnbond af.

Eye-opener

In 2012 wint de Amerikaanse Gabby Douglas als eerste zwarte turnster olympisch goud op de meerkamp. Het is een eye-opener voor haar, vertelt Biles in de documentaire, omdat voor het eerst een zwarte turner met krullend haar de finale won en geen blonde vrouw. Het jaar daarop wordt ze Amerikaans kampioen op de meerkamp, de eerste van negen nationale titels. Bij de Olympische Spelen van Rio in 2016 gaat Biles met vier gouden en een bronzen medaille naar huis. Vijf jaar later, bij de uitgestelde Spelen van Tokio, is ze torenhoog favoriet. Maar in Japan neemt Biles een beslissing waarvan ze dan nog niet weet dat ze daarmee Amerikaanse sportgeschiedenis zal schrijven.

Ze zegt daar: „Het is genoeg.” Ze trekt zich terug uit de landenwedstrijd. De avond voor het besluit belt ze met Nelly Biles en zegt dat het niet langer goed voelt mee te doen. Haar stiefmoeder steunt haar. Het is voor het eerst dat zij niet de haren van haar dochter heeft ingevlochten voor een wedstrijd en ze vreest een verband, maar de beslissing gaat verder dan bijgeloof.

Simone Biles is in de zomer van 2021 mentaal uitgeput. Het verleden dat niet langer was weg te drukken, de getuigenissen in de rechtszaal, het gezicht zijn van de misstanden in het Amerikaanse turnen, de kritiek op sociale media; het wordt haar allemaal te veel. Ze trekt zich terug voor drie toestelfinales en ook voor de meerkamp, waarop Biles vanaf 2013 dominant is. Ze wil zich eerst herpakken.

Iedereen zal me een lafaard vinden, vreest Biles, maar de meeste mensen hebben juist bewondering voor haar besluit. Ze wordt een voorbeeld, omdat ze zich kwetsbaar durfde te tonen op een moeilijk moment en aan de slag gaat om haar angsten te overwinnen.

Tatoeage

Biles is altijd open geweest over haar therapie – ze belt haar therapeut ook vanuit Parijs een paar uur voordat de finales beginnen – en laat een tatoeage zetten met de tekst ‘and still i rise’, naar de titel van een gedicht dat de Amerikaanse dichter en burgerrechtenactivist Maya Angelou eind jaren zeventig schreef. De beginregels van dat gedicht luiden: You may write me down in history / With your bitter, twisted lies, / You may trod me in the very dirt / But still, like dust, I’ll rise.

De tekst is bij deze Spelen van toepassing. Ze staat er niet alleen weer, ze durft ook meer dan andere turnsters na haar oefeningen te laten zien of ze tevreden is of niet. Afgelopen donderdag, bij de finale van de individuele meerkamp, gaat de oefening op brug met ongelijke leggers niet naar wens en dat is aan Biles’ gezicht af te lezen. Ze neemt de toeschouwers in Parijs als het ware mee in de emotionele rollercoaster die de vier oefeningen op zo’n meerkamp zijn. Ze is blij, baalt, is gefocust, opgelucht; de toeschouwers volgen elke stap van haar geboeid. Als Biles met haar medaille om langsloopt hangen de Amerikaanse fans over de balustrade met hun mobieltjes in de hoop op een beetje aandacht. En die krijgen ze: niemand ontgaat Biles, iedereen wordt toegezwaaid of toegelachen, zelfs de man die – verkleed als adelaar – wat minder makkelijk uit zijn stoel kan komen en niet op tijd over de balustrade hangt. Bekenden krijgen kushandjes toegeworpen.

Na haar tweede gouden medaille op de olympische meerkamp toont ze een kettinkje dat om haar hals hangt. Een zilveren geitje: ‘goat’, dat staat voor ‘Greatest Of All Time’. „Het herinnert me eraan dat ik het kan”, verklaart ze op de persconferentie.

Op zaterdagmiddag, in de finale op sprong, ziet het publiek in de Bercy Arena opnieuw dat ze het kan: de tiende olympische medaille is binnen, haar zevende gouden. Biles klom uit het dal en turnde in een paar dagen naar drie keer goud. Nog twee finales te gaan.